(SeaPRwire) – Apabila Hamas melancarkan serangannya terhadap Israel pada 7 Oktober, membunuh ramai, Perdana Menteri India, Narendra Modi, seperti kebanyakan pemimpin dunia, mengutuk tindakan mengerikan Hamas dan menyatakan “solidariti dengan Israel pada masa sukar ini.” Tetapi pendekatan kerajaan Modi dalam hari-hari dan minggu-minggu berikutnya telah membezakannya daripada ramai rakan bukan Barat. Perbezaan itu termasuk India mengundi pada 27 Oktober untuk resolusi PBB yang menyeru “gencatan senjata kemanusiaan” (120 negara mengundi menyokong).
Pendekatan India mengejutkan banyak pemerhati kerana beberapa sebab. Pertama, ketiadaan kerajaan India terhadap penderitaan orang Palestin di Gaza ketika jumlah kematian meningkat menandakan perubahan daripada sokongannya terhadap orang Palestin sejak 1948. Walaupun dalam masa lalu yang baru-baru ini, ketika India dan Israel membangunkan pertahanan dan perdagangan, New Delhi mengimbangi sokongannya terhadap Israel dengan ikatan sejarahnya. Kedua, melalui penyertaannya dalam PBB pada 2023, India menunjukkan hasratnya untuk mewakili suara Selatan Global dan memastikan kebimbangan dunia membangun didengari.
Secara sejarah, India mempunyai hubungan yang sangat berbeza dengan orang Israel dan Palestin. Semasa perjuangan kemerdekaan India daripada British, gerakan anti-penjajahan India menyokong nasionalis Palestin dan India mengundi untuk mewujudkan negara persekutuan bebas Palestin (dengan jaminan perlembagaan untuk minoriti Yahudi). Sebab-sebabnya kompleks, berakar umbi daripada ketidaksenangan elit nasionalis pasca-penjajahan India terhadap kebijaksanaan mewujudkan apa yang mereka anggap sebagai negara peneroka di bekas Mandat British untuk Palestin. Oleh itu, apabila Perhimpunan Agung PBB meluluskan resolusi pada 1947 yang mengesyorkan penubuhan Negara Israel bersama-sama dengan yang Palestin, India yang baru merdeka adalah antara sedikit bukan negara Arab yang menentang langkah itu.
Pertimbangan pragmatik membentuk kedudukan India. Pemimpin India merasakan mereka tidak boleh menyokong sebuah negara yang diasaskan atas dasar agama, terutamanya datang begitu segera selepas Pembahagian ganas India pada 1947 yang membawa kepada penciptaan Pakistan, satu hasil yang mereka sangat menentang.
India secara rasmi mengiktiraf Israel pada 1950. Tetapi hubungan Indo-Israel terhad terhad kerana Perdana Menteri Jawaharlal Nehru takut menimbulkan tentangan, terutamanya daripada Muslim India. Pada masa itu, India juga mahu menunjukkan dirinya sebagai wakil terhadap penjajahan dan mempamerkan solidaritinya dengan negara-negara Arab baru merdeka, yang didekati oleh Pakistan. Pada 1974, India menjadi negara bukan Arab pertama yang mengiktiraf Pertubuhan Pembebasan Palestin sebagai “wakil tunggal dan sah rakyat Palestin.” Sekali lagi India mendakwa gelaran pertama apabila menjadi negara bukan Arab pertama mengiktiraf Negara Palestin apabila PLO mengiktirafnya pada 1988.
Ia hanya pada 1992 bahawa India mengiktiraf Israel, termasuk membuka kedutaan Israel di New Delhi. Dengan berakhirnya Perang Dingin dan Persetujuan Oslo yang bakal tiba – yang cuba merapatkan hubungan antara Israel dan Palestin – India memilih untuk mengakhiri dasar mengekalkan Israel pada jarak yang dikira. Sejak itu, hubungan Indo-Israel berkembang secara berterusan, terutamanya berhubung kerjasama pertahanan. Titik perubahan datang pada 1999 apabila India berperang dengan Pakistan di kawasan Kashmir yang dipertikai dan Israel menunjukkan kesanggupannya menyediakan senjata dan peluru. Dalam tahun-tahun kebelakangan ini, India telah membeli senjata bernilai beratus juta dolar daripada Israel setiap tahun. India telah membeli peluru berpandu, drone, bom dan peralatan keselamatan sempadan, dan kini merupakan pelanggan asing terbesar industri pertahanan Israel.
Pilihan raya Modi pada 2014 mempercepatkan pendekatan Indo-Israel. Manakala kerajaan terdahulu memastikan urusan dengan Israel kekal senyap, kerajaan Modi secara terbuka terlibat dengan Israel. Modi merupakan Perdana Menteri India pertama melawat Israel pada 2017, yang dibalas apabila Netanyahu melawat pada 2018. Penyelarasan ideologi antara dua pemimpin sayap kanan jelas lebih ketara berbanding kerajaan terdahulu. Ahli-ahli Parti Janata Bharatiya yang berfahaman nasionalis Hindu telah lama menganggap Israel sebagai model negara nasional agama untuk membina, berbeza dengan asas India sebagai negara sekular dan berbilang agama.
Walaupun begitu, India mengesahkan sokongannya terhadap keadaan Palestin dalam tahun-tahun kebelakangan ini. Modi menjadi Perdana Menteri India pertama pada 2018 melawat Wilayah Barat yang diduduki. India juga meningkatkan sumbangan kepada Agensi Bangsa-Bangsa Bersatu untuk Palestin Pelarian di Timur Dekat. Pelbagai tindakan ini bertujuan mengingatkan pendengar dalaman dan luaran tentang pendirian rumit India terhadap konflik Israel-Palestin.
Tilikan India ke arah Israel merangkumi pertumbuhan perdagangan dan kerjasama pertahanan, persamaan ideologi dan kepimpinan, serta fokus kepada kerjasama penentangan keganasan. Tetapi India sedar kos diplomatik berpotensi dan Modi telah bercakap dengan pemimpin Teluk Arab berbeza untuk menyelaraskan pendirian; awal bulan ini, India mengundi menentang resolusi Majlis Agung PBB yang mengecam penempatan Israel di Timur Jerusalem, Tebing Barat, dan Kepungan Golan.
Cabaran bagi India ke hadapan ialah mengekalkan ikatan strategik pertahanan dan komersial dengan Israel sambil menavigasi peranannya sebagai pemimpin Selatan Global. Ia merupakan tali yang sukar ditempuh.
Artikel ini disediakan oleh pembekal kandungan pihak ketiga. SeaPRwire (https://www.seaprwire.com/) tidak memberi sebarang waranti atau perwakilan berkaitan dengannya.
Sektor: Top Story, Berita Harian
SeaPRwire menyediakan perkhidmatan pengedaran siaran akhbar kepada pelanggan global dalam pelbagai bahasa(Hong Kong: AsiaExcite, TIHongKong; Singapore: SingdaoTimes, SingaporeEra, AsiaEase; Thailand: THNewson, THNewswire; Indonesia: IDNewsZone, LiveBerita; Philippines: PHTune, PHHit, PHBizNews; Malaysia: DataDurian, PressMalaysia; Vietnam: VNWindow, PressVN; Arab: DubaiLite, HunaTimes; Taiwan: EAStory, TaiwanPR; Germany: NachMedia, dePresseNow)